Voluspá

Hljóðs bið ek allar helgar kindir meiri ok minni mögu Heimdallar viltu at ek, Valföðr vel fyr telja forn spjöll fira þau er fremst of man Ár var alda þat er ekki var var-a sandr né sær né svalar unnir jörð fannsk æva né upphiminn gap var ginnunga en gras hvergi Sól tér sortna sígr fold í mar hverfa af himni heiðar stjörnur geisar eimi ok aldrnari leikr hár hiti við himin sjalfan Bræðr munu berjask ok at bönum verðask munu systrungar sifjum spilla Skelfr Yggdrasils askr standandi ymr it aldna tré en jötunn losnar Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli festr mun slitna en freki renna fjölð veit ek fræða fram sé ek lengra um ragna rök römm sigtíva Sér hon upp koma öðru sinni jörð ór ægi iðjagræna falla forsar flýgr örn yfir sá er á fjalli fiska veiðir Sal sér hon standa sólu fegra gulli þakðan á Gimléi þar skulu dyggvar dróttir byggja ok um aldrdaga ynðis njóta